ارژنگ صنوبر شخصیتی چهل ساله است که همراهش می شویم تا تجربه های متفاوت و پیچیده اش از عشق و مصائبی که در زندگی دچارش می شود را برایمان بازگو کند.
نظر شخصی:
اصلا متوجه نشدم هدف از تولید این فیلم چه بوده است؟! این همه هزینه فقط برای اینکه زندگی یک مرد عاشق را نشان دهد آنهم به نحوی که کمتر مردی اینگونه می تواند زندگی کند. یعنی نمونه خارجی آن حداقلی است!
یا نه هدف این فیلم فقط به استهزاء کشیدن مسائل مربوط به اوایل انقلاب و جنگ هست!
یا این فیلم فقط با نشان دادن رقص و جشن و مسائل دیگر به دنبال این هست که بگوید از ارشاد می توان اینگونه فیلم ها را مجوز گرفت اما برای امثال فیلم رستاخیز نمی شود!!!!!!
زمانی در فیلم ها حتی فیلم های سینما اجازه نشان دادن بدحجابی و رقص و پارتی و داخل استخر و اینگونه مسائل داده نمی شد اما به راحتی در سال های اخیر تمامی این مجوزها داده می شود.
واقعا سؤال هست اگر در فیلمی پارتی و مرد نیمه برهنه داخل استخر یا حمام یا ... نمایش داده نشود مشکلی برای جذب مخاطب یا انتقال معنا پیش می آید؟!
چرا باید یک مرد که به هر دلیلی عاشق زنی می شود حتی با ازدواج آن زن این عشق را حفظ کند و حتی بخاطر آن زن از همسر خود جدا شود یعنی خانم ها نمی توانند به مردی که قبلا کسی را دوست داشته اعتماد کنند که ممکن است روزی آتش شعله عشق اش زبانه کشد!؟
آیا فیلم کمیک باید خالی از محتوا باشد به طوری که در یک سالن نمایش انتهای فیلم هیچ کس کف نزند...
چرا برخی مسائل غیراخلاقی که حتی می توان گفت غیرقانونی هم هست در این فیلم مثبت جلوه داده می شود؟! ارژنگ وقتی دوست نامزدش را بعد از سال ها می بیند به خاطر آرایش صورت و رنگ مو (بدحجابی) اش او را تحسین می کند!
چرا در فیلم های ایرانی دعوای بین زن و شوهر طبیعی جلوه داده می شود و حتی کتک زدن مرد توسط زن نیز باب شده است. تا جایی که در خاطر دارم از امثال فیلم «او یک فرشته بود» این ماجرا شروع شد که زن بر صورت مرد سیلی بزند و این طبیعی جلوه داده شد.
در این فیلم ارژنگ با زنی زندگی کرد که دوسال فقط یا فیلم می دیدن یا میهمانی و پارتی بودن یا دعوا می کردن و بعد از دوسال بخاطر اینکه معشوقه اش طلاق می گیرد برای زندگی با او این زن را طلاق می دهد. دقیقا دو مسأله در اینجا مطرح هست چرا زندگی با این زن و چرا طلاق به آن دلیل!
این هم تصویری از پشت صحنه فیلم (گریم!)
در این فیلم نه تنها ارزش های اسلامی به سخره گرفته می شود بلکه بدون انتقال هیچ محتوای مفیدی صرفا خنده ایجاد می کند و مفاهیم نامناسب منتقل می شود، در ضمیر ناخوداگاه مخاطب نقش می بندد و رفته رفته طبیعی می شود.
امثال همین فیلم ها و همین بازیگران هستند که حریم محرم و نامحرم را به سخره گرفته اند و حجاب را از حالت ضروری اش به حالت اجبار تبدیل کرده اند.
در این فیلم رویا با یک برخورد اولیه در دندانپزشکی به دکتر دندانپزشک علاقه مند می شود اما بعد مهمترین دلیل جدایی و طلاقش را هوس بازی همسرش در آمریکا عنوان می کند. آخر از آشنایی در یک دندانپزشکی و ازدواج بی تأمل چیزی بیش از این انتظار می رود!
در این فیلم ارژنگ از ابتدا با رویا در ارتباط هست به جز بازه های زمانی که رویا در آمریکا هست و این ارتباط را رویا حفظ می کند بخاطر علاقه ای که قبلا به ارژنگ داشته و ارژنگ نیز بخاطر علاقه ای که همچنان دارد حفظ می کند اما آیا اگر این دو به هم واقعا علاقه می داشتند رویا باید بخاطر رفتن به آمریکا از ارژنگ فاصله می گرفت و آیا این درست هست که یک رابطه در این سطح برای سالیان سال حفظ شود؟! این چه فرقی با زندگی سفید سبک جدید یا حتی دوستی اجتماعی دارد؟!!! آیا این واقعا ترویج این نوع رابطه ها نیست!
فیلم ها باید الگو ساز باشند و الگوی مطلوب ایجاد کنند اینجا کشور اسلامی هست نه هالیوود.
فکر می کنم تنها مسأله ای که در این نوع فیلم ها هنوز وارد نشده است مسائل زناشویی هست که بعید نیست در سال های آتی اتفاق افتد. البته در قسمت هایی از فیلم صحنه ها ورفتارهایی از ارژنگ دیده می شود که خارج از شأن یک مرد ایرانی هست!
